Hertjes, regenwoud (muggen), pancakes en walvissen

En dat allemaal op één dag! Het begon al bij het ontbijt. We waren net uit bed en zaten aan ons tweede kopje thee van de morgen. Toen opeens Tanja het uitschreeuwde: HEEE, WAT IS DAT! Is dat een Hert met TWEE Jonkies?! En inderdaad, daar stonden drie goudkleurige bambi's in verschillende groottes. Eerst in de achtertuin van een motel naast de haven, en later op slechts drie meter afstand van onze camera's en 5 mensen. Twee jonkies van de goudkleurige hertjes hadden witte vlekjes op hun vacht en te snoezige kopjes, welke ze erg fotogeniek maakte. Conclusie, Dennis en Tanja leefden zich uit met de fototoestellen.

Na het ontbijt stond een wandeling door de Pacific Rim op het programma, een nationaal park, bestaande uit regenwoud en, aldus Wouter, uit erg veel muggen. Gelukkig had slimme Wouter, op advies van zijn lieftallige vriendin Tanja, elk mogelijk bloot plekje ingesmeerd met 'Deet'. En als je dan niet zoveel last had van de muggen, konden we met z'n allen genieten van een woud met heeeeeel veel groen, mos en varens. Aldus Els: "Meer kleuren groen zijn er niet te vinden".

Terug op de camping bleken de buren, uit welk land ze komen houden we in het midden, onze waterslang hadden gestolen. De gedachte ging in ons hoofd om dat het misschien een beer was geweest die honger had, maar de van nature asosiale mens was toch een realistischere gedachte. Dus Rinus en Dennis gingen uit op een nieuwe slang, waarvoor ze naar de Co-op gingen, terwijl de rest frisbeeden en Tanja en Wouter het beslag voor de pancakes maakten.

Eenmaal na het eten van de overheerlijke pancakes met maple syrup als lunch, gingen we op weg naar het whale-watch adventure, waar we op onze schipper Bob wachten. Bob kwam aan met een flinke buik, een snor, lang haar en een pet en met de woorden: "Hé fookes, I'm Bob", kortom: Alle ingrediënten voor een Canadeze schipper. Samen met twee Duitsers deelden wij de Dixie IV en kwamen we al met het uitvaren van de haven vier herten tegen die de achtertuinen van de lokale bewonders terroriseerden, waarna we vier arenden tegen kwamen die om het beste plekje in de mooiste boom vochten. Zonnend op het voordek kwamen we al snel bij de zeehonden aan, waar Tanja en Dennis weer volop foto's schoten, waarna we doorvoeren naar de eerste Humback walvis. Deze walvis vertoonde enigszins ongewoon gedrag door niet te jagen, of door te slapen, maar gewoonweg te relaxen. Op een gegeven moment werd hij nieuwsgierig naar ons en zwom hij op zo'n vijf!! meter voor de boot langs, waarna wij ook nog even zijn staart mochten zien en fotograferen natuurlijk. De tour was op dat moment al geslaagd, echter, daarna zagen we nog twee walvissen van hetzelfde soort die aan het jagen waren en dus boven het water uit sprongen, en drie grijze, langzame maar even indrukwekkende walvissen. Ook vermaakten we ons nog met de aanwezigheid van zeeleeuwen, van tot maximaal 1 ton, die zich op hun eigenzinnige manier voortbewogen en zich in het water lieten glijden. Na 4,5 uur kwamen we moe en voldaan terug aan wal. We aten een bord macaronie met rode saus a la Rinus en Dennis, en roosterden nog mashmellows op een moeilijk aan te krijgen kampvuurtje en gingen daarna naar bed.